Κι άλλο βραβείο με ποτό ή...χωρίς!!!

Ίσως είναι το πρώτο βραβείο που λαμβάνω κι ανταποκρίνομαι σχεδόν άμεσα!!Όχι δεν είναι ότι πίνω,κάθε άλλο!Αιωνίως η ξενέρωτη της παρέας!!!

Είναι που εξακολουθώ να έχω πρόβλημα με το κολλημένο πληκτρολόγιό μου - που δε μ' αφήνει να σχολιάζω στις αναρτήσεις σας ή να κάνω κι εγώ ανάρτηση!Τώρα όμως που το πέτυχα στις καλές του θα πάρω παρέα το ποτηράκι martini που μου πρόσφερε η Νίκη και θα σας μιλήσω για μια απόδραση!!!

Καταρχήν να πω ότι οι αποδράσεις είναι είδος πολυτελείας για την οικογένειά μας -σ'αυτό συμβάλλει και το ελεύθερο επάγγελμα του συζυγου και γενικότερα μια αδυναμία προγραμματισμού!Όσες φορές πήγαμε διακοπές ήταν απόφαση της στιγμής!!!

Έτσι λοιπόν πέρσι το Σεπτέμβριο όταν πληροφορηθήκαμε ότι μια αγαπημένη ξαδέρφη του άντρα μου γέννησε αρχίσαμε να συζητάμε τελείως θεωρητικά ότι θα ήταν ωραία ιδέα κι ευκαιρία να πεταχτούμε μέχρι την Κομοτηνή να δούμε τα εκεί σόγια και το νεογέννητο!!Απόφαση όμως δεν παίρναμε ούτε κι ημερομηνία κλείναμε!!!

Ένα μήνα αργότερα ,Σάββατο πρωί κατά τις 10 ήταν, μιλώντας με τον άντρα μου στο τηλέφωνο για "καλημέρα"-δεν ξέρω για σας εμείς το συνηθίζουμε-εγώ μόνο εδώ που τα λέμε -να τηλεφωνώ μόλις ξυπνώ το έτερον ήμισυ!!!Ναι στο ίδιο σπίτι ζούμε αλλά εγώ η υπναρού ΔΕΝ ξυπνώ μαζί του το πρωί!!!!

Μιλώντας λοιπόν μου λέει "ααα καλά που πήρες!!Ξέρεις σκεφτόμουν να πάμε Κομοτηνή το μεσημέρι κατά τις 1 και να γυρίσουμε αύριο το βράδυ!Τί λες;;;"

Εν αρχή μου 'ρθε να τσιρίξω "και τί περιμένεις βρε για να μου το πεις;;;" αλλά ήμουν τόσο μπαφιασμένη που λένε που σε χρόνο dt κυριολεκτικώς ετοίμασα βαλίτσες για 4!!!

Η Ιωάννα μόλις είχε χρονίσει οπότε αντιλαμβάνεστε ότι είτε για ένα βράδυ πας είτε για μια εβδομάδα παίρνεις τον ίδιο όγκο πραγμάτων!Αλλαξιές ,μπιμπερό, γάλατα, καρότσια κτλ!!!

Στις 1 το μεσημέρι είμασταν ήδη στο δρόμο!Πάλι καλά που προλάβαμε να ενημερώσουμε τη θεία που μας φιλοξένησε ότι ξεκινήσαμε!!!

Στην Κομοτηνή επιβεβαίωσα την αρχική μου εκτίμηση ότι είναι μια πολύ όμορφη πόλη μ'έναν αέρα ανατολής που εμένα με γοητεύει!!!

Το βράδυ ξεσηκώσαμε και την ξαδέρφη -λεχώνα πράμα !- για έξοδο!!Εξ'ού κι η φώτο!Νομίζω "Σπαθί " λέγεται το μνημείο στην πλατεία της Κομοτηνής!Αν κάνω λάθος παρακαλώ να με διορθώσετε!!!

Ο Αντώνης!!

Αξίζει να αναφέρω και την περιποίηση της φιλοξενείας στο σπίτι της θείας Ζωής που την αγαπώ ξεχωριστά!!!Ένας άνθρωπος πολύ δοτικός με πολλή αγάπη!!Θαυμάστε το τραπέζι που μας έκανε την επόμενη μέρα και δώστε προσοχή στη λεπτομέρεια του στολισμού με τα καλαθάκια!!!Ο άνθρωπος με μεράκι δεν κρύβεται βρε παιδί μου "Δε θα ετοιμάσω τίποτα ιδιαίτερο !"μας έλεγε κι όταν αντίκρυσα αυτό το στολισμό εεε! δεν κρατήθηκα κι έβγαλα φωτογραφία!!Γι' αυτό την έχω πρόχειρη τώρα!!!

Ήταν ένα 24 ωρο και κάτι ψιλά που περάσαμε  τόοοσο καλά σαν να λείψαμε για μια εβδομάδα!!!

Το μόνο μελανό σημείο ήταν ότι στην επιστροφή η Ιωάννα έκλαιγε επί 2 ώρες στο αυτοκίνητο νύχτα και με βροχή!!!

Ακόμα και τώρα όταν μιλάμε με τη θεία Ζωή στο τηλέφωνο μου λέει "πάρτε ένα τηλέφωνο κι ελάτε!!!" σβήνοντας μια απόσταση 270 χλμ(επί 2) σε μια πρόταση!!!

Κι αφού είπα πολλά κι άρχισε πάλι να μου κολλάει το πληκτρολόγιο στο Σου -σαν τον Γκιωνάκη ένα πράγμα που σε μια ταινία όντας τραυλός λέει "μπα κολλάω και στο φου τώρα;;" - να δώσω το ποτήρι σε πέντε αγαπημένες bloggers:

Εύα, Ανεράιδα,Ελένη,Κωνσταντίνα και Ρένα κοπιάστε για ένα ποτηράκι!!

Πολλά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!!!