Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Πυρογραφία με τον ήλιο!

Υποσχέθηκα ανάρτηση έκπληξη πριν φύγω για διακοπές!!

Ένα ξύλινο κουτί διακοσμημένο από ένα δωδεκάχρονο παιδί.

"Κοίτα θεία! Μόνος μου το έφτιαξα! Σ'αρέσει;" μου είπε ο ανιψιός μου.


"Ααα πολύ όμορφο!!! Με πυρογράφο το έφτιαξες;" ρώτησα

"Όχι!!! Με μεγεθυντικό φακό!!!" με κεραυνοβόλησε η απάντηση. Στην αρχή δεν πολυκατάλαβα, ομολογώ!

Μετά λίγο που επιστράτευσα κάτι ξεχασμένες γνώσεις από το σχολείο, λίγο που μου το εξήγησε  μπήκα στο νόημα.

Πιο πολύ ήταν η έκπληξή μου που δε μ' άφηνε να καταλάβω.

Ιδού τι έκανε! Ζωγράφισε με μολύβι το σχέδιο πάνω στο κουτί και μετά με ΠΟΛΛΗ υπομονή κι ένα μεγεθυντικό φακό συγκέντρωνε τις ακτίνες του ήλιου και τις κατεύθυνε πάνω στο σχέδιό του.


Το αποτέλεσμα μοιάζει με πυρογραφία!! ΕΙΝΑΙ πυρογραφία χρησιμοποιώντας την πιο φυσική πηγή ενέργειας.


Εντυπωσιάστηκα από την ευφυία και την ευρηματικότητα του! Ένας μικρός καλλιτέχνης!
Του υποσχέθηκα ότι θα το φιλοξενήσω στο ιστολόγιο.

Θα λείψω μερικές μέρες!
Καλά να περνάτε!
Πολλά φιλιά!!

Τριπλό κολιέ με charms


Λακωνική ανάρτηση!!! (τέτοια ώρα ,τέτοια λόγια που λένε....)

Το κολιέ το ζήτησε μια φίλη να της το φτιάξω λέγοντας : "να είναι τρεις- τέσσερις σειρές ,να έχει κρεμασμένα μπιχλιμπίδια και ....να χτυπάει!"



 Και νάτο!!! 

Μοιάζει ίσως λίγο βαρύ αλλά η συγκεκριμένη φίλη το υποστηρίζει ανετότατα!!!

Ετοιμάζω βαλίτσες για να φύγω στο εξοχικό αλλά πριν φύγω θα επανέλθω με μια ανάρτηση έκπληξη!!!

Πολλά φιλιά!

Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Συρμάτινα δεντράκια,κοσμήματα,πλέξιμο,ραπτική κι ένας ανεμόμυλος

Μέρες τώρα σκέφτομαι πως να αρχίσω την ανάρτησή μου και το μόνο που μου 'ρχεται στο μυαλό είναι το "ένα δύο τρία ωπ, το 'ριξα στο σορολόπ"!!!!

Αλλά όχι! Η αλήθεια είναι πως δεν τεμπελιάζω! Ο περισσότερος κόσμος χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί όταν ανοίγουν τα σχολεία εεε εμείς προσαρμοζόμαστε και όταν τελειώνει!!!!

Συν το γεγονός του περιορισμένου (πια για μένα) χώρου για τις φωτογραφίες που ανακάλυψα το Πάσχα και με δυσκολεύει ακόμη στο πώς θα ανεβάσω όσα θέλω! Θα το παλέψω όμως και σήμερα αποτολμώ μια ανάρτηση.

Δεν καθόμαστε όμως! Όλο και κάτι κάνουμε...

Και  καταρχήν αναμνηστικά συρμάτινα δεντράκια για τις δασκάλες μας 

του Αντώνη
και της Ιωάννας

και κοσμήματα

πεταλούδα
νεράιδα
ψαράκια
 Ένα καλοκαιρινό καπελάκι πλεγμένο με το βελονάκι για την Ιωάννα!Αφού το έπλεξα και το ξήλωσα αρκετές φορές -ούτε η Πηνελόπη να ήμουν!!!!- κατέληξα σε αυτό.


Ένα καλοκαιρινό φουστανάκι που λιάζεται στο κρεββάτι και δεν θα το δείτε φορεμένο γιατί το χάρισα στην αδερφή μου και φορεμένο δεν το είδα ούτε κι εγώ.


Αααα! Να και μια ωραία ιδέα για ανακύκλωση υλικών



Ρόδες από κάρα που χρησιμοποιήθηκαν ως βάση για τραπέζι!!!Στο πολύ όμορφο πάρκο του Δήμου Μεθώνης.Κι ένας ανεμόμυλος στο ηλιοβασίλεμα.


Σημειώστε ΠΩΣ μια μικρή τσάντα ταχυδρόμου μπορεί να μετατραπεί σε γιγάντια όταν τη φοράει μια μαμά!!!!!
Από τη χθεσινή μας εξόρμηση στη θάλασσα. Αν και πολύ θα το σκέφτω να ξαναπάω αφού την πρώτη φορά μ 'έφαγαν τα κουνούπια ενώ χθες μια πολύ όμορφη μέδουσα διακόσμησε το γόνατό μου μ'ένα τέλειο πρήξιμο!!!!
Σήμερα το πρόγραμμα έχει βουνό!!!!
Καλή Κυριακή και καλό μήνα!!
Πολλά φιλιά

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Μανούλα έχω μόνο μια και δεν την αλλάζω με καμιά!!!!

 
Η Παρασκευή που μας πέρασε ήταν μια ξεχωριστή μέρα για μένα. Και τα δυο παιδιά μου είχαν από μια καρτούλα να μου δώσουν που ετοίμασαν μαζί με τη βοήθεια των δασκάλων τους!

"Μανούλα έχω μόνο μια και δεν την αλλάζω με καμιά" έγραφε η καρτούλα της Ιωάννας.

Κι εγώ δε σ’ αλλάζω με καμιά Ιωάννα!!!


Νωρίτερα είχε προηγηθεί ένα πάρτι στο σχολείο του Αντώνη! Την προηγούμενη μέρα το παιδί μου επέστρεψε σπίτι με την πρόσκληση.


Την Παρασκευή στις 11 όλες οι μανούλες της τάξης βρεθήκαμε στο νηπιαγωγείο. Στην είσοδο


μας περίμεναν δυο παιδιά που μας καρφίτσωναν ένα ταμπελάκι με το όνομά μας.




 Κάθε παιδί έπαιρνε τη μανούλα του από το χέρι και τη συνόδευε στο τραπέζι που είχαν στρώσει και διακοσμήσει μόνα τους!!


Είχαν φτιάξει ταμπελίτσες ,σουπλά,έβαψαν χαρτοπετσέτες-είχαν και δαχτυλίδι!-και ποτήρια.

Μας σέρβιραν πορτοκαλάδα
και σάντουιτς
Μας τραγούδησαν 

"Μαργαρίτα μου μικρή συ του κήπου μου στολή
άκουσέ με να σου πω  πως πολύ σε αγαπώ
χτες το βράδυ η μαμά  απ 'τις τρέλες τις πολλές
μου 'πε πως δεν μ' αγαπά  κι η καρδούλα μου χτυπά
μ' αγαπά , δε μ' αγαπά  μ' αγαπά, δε μ' αγαπά
κι η καρδούλα μου χτυπά κι η καρδούλα μου χτυπά"


και μας πρόσφεραν από μια καρτούλα



μ'ένα χειροποίητο κόσμημα! (σσ σ'αυτό βοήθησα κι εγώ λιγάκι μαζί με την Κατερίνα)

και φορεμένο!!!

Η όλη λογική της γιορτής έκπληξης στις μαμάδες ήταν να αφιερώσουν τα παιδιά κάποιο χρόνο για να περιποιηθούν τις μαμάδες τους και να αντιληφθούν την κούραση που απαιτείται για να φροντίζεις κάποιον αλλά και τη χαρά του να εκφράζεις την αγάπη σου. Όλη την υπόλοιπη μέρα η συζήτηση ήταν "είδες μαμά πόσο κουραστήκαμε για να τα ετοιμάσουμε όλα αυτά;"

Για τις δασκάλες του δεν έχω λόγια για να περιγράψω πόσο πολύ αγαπάνε τη δουλειά τους και τα παιδιά μας και τις ευχαριστώ πολύ.

Όσο για μένα με συγκίνησε απίστευτα αυτή η χειρονομία και θα τη θυμάμαι πάντα.
Το πολυτιμότερο δώρο που μου έκανε η ζωή είναι τα δυο παιδιά μου!

Θα ήθελα να ήμουν καλύτερη μαμά, να έχω περισσότερη υπομονή και χρόνο, να χειρίζομαι με περισσότερη ευχέρεια τις στραβές στιγμές τους, να μην ξεχνάω ότι είναι παιδιά και κάνουν ΚΑΙ τρέλες, να τους έχω  μάθει να κοιμούνται στην ώρα τους και να τρώνε και όσπρια, να παίζαμε περισσότερο, να μην τα στεναχωρώ να ...,να...,να..

Όμως είμαι μόνο εγώ ,περήφανη μαμά ,ευγνώμων για αυτόν τον πολύτιμο ρόλο που κλήθηκα να φέρω εις πέρας.

Από τα παιδιά μου το μόνο που θέλω είναι να είναι γερά και χαρούμενα στη ζωή τους!!!!

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες 
στις βιολογικές 
στις θετές που περιβάλλουν με αγάπη παιδιά που το έχουν ανάγκη
στις εκπαιδευτικούς που σα μανούλες φροντίζουν τα παιδιά μας κάθε πρωί.

Καλή εβδομάδα 
Πολλά φιλιά

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Κουκλοθέατρο από ...συρτάρι

Εχει βουήξει η γειτονιά από την ανακύκλωση συρταριών ....
Τα έβλεπα κι έσκαγα από το κακό μου που δεν μπορούσα να βρω.
Και να πεις πως δεν τα χω μές τα πόδια μου...
Επιπλοποιός ο μπαμπάς μου,τίγκα στα συρτάρια και τα ξύλα!
Τον παίρνω τηλέφωνο "μπαμπά μήπως σου βρίσκεται κανά συρτάρι;"
"Πώς το θέλεις; Να σου κάνω ένα!" πάντα πρόθυμος ο μπαμπάς.
"Όχι δε θέλω να μου φτιάξεις...θέλω ένα παλιό"-αυτό θα πει αχαριστία ίσως!


Τέλοσπάντων το να μου φτιάξει ένα έμεινε στο μυαλό μου ως η ύστατη λύση.
Μετά από κάποιες μέρες ρεμβάζοντας ένα πρωί στο μπαλκόνι βλέπω ένα επιπλάκι- σαν γραφειάκι κάπως- πίσω από τον κάδο των σκουπιδιών. Νομίζω πως δεν πρόλαβα να το καλοσκεφτώ όταν λίγο αργότερα μια κυρία με ΔΥΟ συρτάρια κατευθύνονταν προς τα εκεί.
"Κάνε πλάκα να τα αφήσει κι αυτά!" σκέφτηκα.
Και ΝΑΙ!!!!! τα άφησε.
Και ΝΑΙ εγώ δεν τα άφησα.Περισυνελέγησαν πάραυτα!!!!!

Χθες το πρωί με την πολύτιμη βοήθεια του μπαμπά μου έβαλα πλώρη το σχέδιο.
Πήγα στο εργαστήριό του με το συρτάρι υπό μάλης.
Σ'αυτήν την κατάσταση ήταν.Διόλου άσχημα


Βγήκε καταρχήν το πόμολο, το συρτάρι  τρίφτηκε, κόπηκε και βάφτηκε μέσα-έξω με  άσπρο ακρυλικό χρώμα

Αφού στέγνωσε το ζωγράφισα με ακρυλικά και κόλλησα χαρτοπετσέτα-τα χαρούμενα βατραχάκια.


Έκοψα ένα κομμάτι άσπρο ύφασμα και το στρίφωσα να μη ξεφτάει.Πέρασα μια ξύλινη βέργα και τη στήριξα με δυο μεταλλικές θηλιές στην πίσω μεριά.


Έτοιμο το κουκλοθέατρο!!!!



Πλαινή λήψη α'

Πλαινή λήψη β'
Μπορεί να στηριχτεί πάνω σ'ένα τραπέζι και να προσφέρει σε μικρά και μεγάλα παιδιά ώρες φαντασίας και μυθοπλασίας.

Μ'αυτή την κατασκευή παίρνω μέρος με πολλή μεγάλη χαρά στην έκθεση που διοργανώνει η Ρένα στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη 18 -25 Μαίου.

Να μην ξεχάσω να πω πως την ανάρτηση την αφιερώνω στον καλό μου μπαμπά μαζί μ'ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθε με τα λόγια, το παράδειγμα του αλλά και με τις σιώπες του!!!!

Καλό Σαββατοκύριακο!
Πολλά φιλιά!

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Το πρώτο μου πλεκτό και διάφορες μεταμορφώσεις

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά!

Δε φτάνει που ήμουν ούτως ή άλλως ελαφρώς ασυνεπής με το ιστολόγιό μου προστέθηκε και το θέμα με τις φωτογραφίες και απόγινε το πράγμα!!!
Ευχαριστώ για τις συμβουλές που μου δώσατε ως προς τον τρόπο να "κερδίσω" χώρο για τις φωτογραφίες μου.
Σκέφτομαι επίσης να τις κατεβάσω όλες και να ξανανέβασω τις αναρτήσεις μου αφαιρώντας τις φωτογραφίες που είναι διπλές ή και τρίδιπλες και σίγουρα είναι πολλές τέτοιες αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα ΔΕΝ ήξερα ότι αποθηκεύονται στο ιστολόγιο και τις ξανανέβαζα!!!
Μιλάμε για μεγάλη ασχετοσύνη!!!! Δεν πειράζει όμως! Όσο ζω μαθαίνω...Δείξτε κατανόηση!!!!

Τελευταία τρέλα που μ'έχει καταλάβει είναι το πλέξιμο, πραγματοποιώντας έτσι το όνειρο να μάθω να πλέκω που είχα εδώ και ένα χρόνο περίπου!!! Μια φίλη, η κυρία Κατερίνα, ανέλαβε το ρόλο της δασκάλας μου! Πολύ μερακλού και πολύ χρυσοχέρα. Για να τη φτάσω θα πρέπει να με ανεχτεί πολύυυυ καιρό αλλά εγώ παίρνω πολύ χαρά απ'όσα μου δείχνει. Και στο μεταξύ την "ψήνω" να φτιάξει blog.Μόλις την καταφέρω θα θαυμάσετε κι εσείς τα έργα της!!!!

Προς το παρόν δείτε τη δική μου απόπειρα!!!
Μετά το πρώτο "μάθημα" κι αφού είχα δει τα πολύ βασικά αποφάσισα πως δεν έχει νόημα να πλέκω χωρίς σκοπό ,μόνο για να ανοίξει το χέρι και πήρα την απόφαση να αρχίσω ένα πουλόβερ για τον Αντώνη. Πραγματικά πίστευα πως έχοντας ένα συγκεκριμένο σκοπό θα μάθαινα πιο γρήγορα και δε θα τα παρατούσα!! Πήρα λοιπόν άσπρο μαλλάκι (για να βασανίζομαστε και στο πλύσιμο!!!χαχα!)και ξεκίνησα μετρώντας τις θηλιές από ένα πουλόβερ που ήδη φοράει. 85 τις μέτρησα στη μια πλευρά το ορκίζομαι!!! 90 σκέφτηκα να βάλω να το βάλει και του χρόνου!!!! Στην αρχή έπλεκα με ρυθμό χελώνας και βάλε!!!!Σαν μεγάλο μου έμοιαζε αλλά συνέχιζα. Αφού είχα πλέξει το 1/3 περίπου θυμήθηκα πώς μας μετρούσε η μανούλα μου κι έστησα τον Αντώνη να τον μετρήσω!!!!
Και ΝΑΙ! ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ!!!! Εμένα έπαιρνε!!!! Για να το ξηλώσω ούτε λόγος! Λυπόμουν τον κόπο μου! Κι η κυρία Κατερίνα συμφώνησε "μην το χαλάς!Δες αν μπορείς να το κάνεις κάτι για την Ιωάννα!!!"

Ωραία ιδέα! Ένα φουστανάκι σαν μπλουζοφόρεμα!!! Με μια ραφή. Μέρα νύχτα σκεφτόμουν πως θα κόψω τη μασχάλη που έβγαινε στο κέντρο ,επιστράτευσα και τις μαθηματικές μου γνώσεις και το τόλμησα. Ένωσα τη ραφή με βελονάκι και στα τελειώματα πρόσθεσα πάλι με βελονάκι ένα σχεδιάκι. Κι έγινε αυτό!!!!!



Είμαι πολύ περήφανη!!!!

Για τον Αντώνη άρχισα άλλο με 60 θηλιές!!! Κατά 1/3 δηλαδή στενότερο!!!

Στο ενδιάμεσο έφτιαξα αυτά τα παιδικά καδράκαι με τα looney tunes από ένα χαρτομάντηλο που έδωσε κάποια φίλη στην Ιωάννα για τη μυτούλα της αλλά η ευγενής μητέρα (εγώ!!) το κατέσχεσα πάραυτα!!!!


Κι ένα αγγελάκι στην πρώτη  καρδιόσχημη πέτρα που έχω βρει ποτέ μου!!!


Και μεταμόρφωσα και μια μπιζουτιέρα της πεθεράς μου με την οποία πριν μια εβδομάδα έπαιζε ο γιος μου κι ενώ  όλοι του λέγαμε "άφησέ την! θα σπάσει! δεν είναι παιχνίδι!!!" εκείνος επέμενε ότι προσέχει και τελικά.....μαντέψτε....ΟΝΤΩΣ έπεσε κι έσπασε το καπάκι της. Η γιαγιά παρηγορώντας τον -απαρηγόρητο- Αντώνη έσπευσε να μαζέψει τα γυαλιά και να την πετάξει αλλά πάλι επενέβην (κακό χούι κι αυτό!!) και περιέσωσα το κάτω μέρος της.
Εδώ στο πρώτο χέρι gesso (φαίνονται οι χρυσές λεπτομέρειες που είχε!) 


και εδώ μετά από 3 χέρια gesso και τη μπορντούρα μιας χαρτοπέτσέτας. Στη θέση του καπακίου κόλλησα ένα γαλάζιο κορδόνι. Φιλοξενεί τα τσιμπιδάκια της Ιωάννας!!!



Ευτυχώς χώρεσαν κι οι φωτογραφίες οπότε ξεπροβοδώ την ανάρτησή μου στον κυβερνοχώρο κι εύχομαι Καλό Σαββατοκύριακο!!!
Πολλά φιλιά!!!

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Καλή Ανάσταση με Πασχαλινές κατασκευές!!!

Καλημέρα και Καλή Ανάσταση!

Μοσχοβόλησε το σπίτι πασχαλιές!!!!
Μα πόσες μέρες έχω στα αλήθεια να συνδεθώ στο μπλογκ μου!!!
Οι ετοιμασίες για το Πάσχα καθώς κι η κατάνυξη της εβδομάδας που πέρασε είναι οι βασικοί λόγοι!Συν το χαλασμένο cart reader  που μου στέρησε τη δυνατότητα να ανεβάσω φωτογραφίες κι ενώ την ανάρτηση την είχα έτοιμη οι φωτογραφίες μου έλειπαν!!!
Να 'μαι λοιπόν σε μια ανάρτηση που έχει λίγο απ'όλα!!!

Διακοσμητικά από τσόφλια αυγού και φιδέ:
Μια ιδέα για πασχαλινή διακόσμηση με υλικά που δεν κοστίζουν σχεδόν τίποτε αλλά δίνουν όμορφο αποτέλεσμα!
Σας έχει συμβεί φαντάζομαι να μιλάτε με κάποιον που μοιράζεται τα ίδια ενδιαφέροντα και με μια κουβέντα να αποκαλύπτεται μπροστά σας η ιδέα που αναζητούσατε!
Αυτό συνέβη σε μένα πριν δυο μέρες όταν μια νηπιαγωγός από το σχολείο του γιου μου με ρώτησε τί ετοιμάζω για το Πάσχα! "Έχω κρατήσει κάποια τσόφλια από αυγά και σκέφτομαι να τα διακοσμήσω με χαρτοπετσέτα πάνω σε μια βάση από πηλό" απάντησα."Πάρε φωλίτσες από φιδέ και στήριξέ τα" μου είπε "κάτω ο φιδές και το αυγό κολλημένο!Τα έχω δει κι είναι πολύ όμορφα"
Ντινγκ!!!!Ένα καμπανάκι χτύπησε μέσα στο κεφάλι μου!!
Μετά από 5 λεπτά βρέθηκα στο σούπερ μάρκετ να αγοράσω φιδέ.Αντί για αυγό κανονικό θα χρησιμοποιήσω μόνο τα τσόφλια που είχα φροντίσει να κρατήσω ούτως ή άλλως.Επί εβδομάδες όποτε ήταν να χρησιμοποιήσω αυγό το έσπανα προσεχτικά από την κάτω του μεριά,το άδειαζα (το να βγει το αυγό από το μικρό άνοιγμα είναι λίγο μπελάς !!!) και το ξέπλενα με λίγο ξύδι και  νερό.
Σήμερα το μεσημέρι μαζί με τον Αντώνη το σχέδιο τέθηκε υπό εφαρμογή.
Σε ένα μπωλάκι με νερό βούτηξα  λίγο πράσινο γκοφρέ χαρτί και το χρωμάτισα.Διέλυσα και λίγη ατλακόλ για σιγουριά.
Βούτηξα τις φωλίτσες και βάφτηκαν ένα γλυκό λαχανί.
Κόλλησα επάνω το αυγό χρησιμοποιώντας ατλακόλ.Έτοιμα!
Άλλα τα βάψαμε με ακρυλικά,σε άλλα κόλλησαμε κομμάτια χαρτοπέτετας ακανόνιστα κομμένα με το χέρι και σε άλλα προσθέσαμε πούλιες.
Όμορφο και ανέξοδο διακοσμητικό δε συμφωνείτε;

(αυτό είναι το κείμενο που γράφτηκε μέεεερες πριν-ιδού κι οι φωτογραφίες)



Εδώ είναι ακόμη με την κόλλα που όμως μετά στεγνώνει και δε φαίνεται τίποτε!!!!

Στο  μεταξύ έφτιαξα τσουρέκια,διακόσμησα τη λαμπάδα του βαφτισιμιού μου



 κι έβαψα τα αυγά με μια καινούργια για μένα τεχνική που μου την έμαθε ταρατατάν .... ο γιος μου!Έτσι έβαψαν τα αυγά στο σχολείο του κι είναι πολύ ενδιαφέρουσα!!!
Αφού βράσουμε τα αυγά  ζωγραφίζουμε πάνω τους με κηρομπογιά ότι  θέλουμε: πεταλούδες, πασχαλίτσες, λουλουδάκια όπως ακριβώς θα ζωγραφίζαμε σ'ένα χαρτί,γράφουμε ευχές

Χρόνια πολλά

ή τα ονόματα των καλεσμένων μας  ή κάνουμε απλά "μουτζούρες" και στη συνέχεια τα βουτάμε στη βαφή σύμφωνα με τις οδηγίες. Όταν βγουν τα σημεία με την κηρομπογιά έχουν μείνει ανέπαφα!!




Αυτή τη στιγμή η μαγειρίτσα μου ψήνεται και μου 'χει σπάσει τη μύτη!!!Για όσους θελήσουν να θυμηθούν τη συνταγή δείτε εδώ.

Μέρες που είναι ας μην γκρινιάξω, να πω μόνο ότι για να γράψω την ανάρτηση παιδεύτηκα αρκετά.Ο blogger  μ'ενημέρωσε ότι δεν έχω άλλο χώρο για να ανεβάσω φωτογραφίες και δεν ήξερα τί να κάνω!!!Αν κανείς  το έχει πάθει ήδη ή ξέρει τί χρειάζεται να κάνω  ας με ενημερωσεί παρακαλώ εν μεσώ αρνιού, σούβλας, αυγού και χορού !!!!

Πολλές ευχές για Καλή Ανάσταση ,για υγεία κι αισιοδοξία.
Το Αναστάσιμο Φως ας φωτίσει τις καρδιές και τα μυαλά όλων μας!
Χρόνια πολλά
Πολλά φιλιά!!!