Κουκλοθέατρο από ...συρτάρι

Εχει βουήξει η γειτονιά από την ανακύκλωση συρταριών ....

Τα έβλεπα κι έσκαγα από το κακό μου που δεν μπορούσα να βρω.

Και να πεις πως δεν τα χω μές τα πόδια μου...

Επιπλοποιός ο μπαμπάς μου,τίγκα στα συρτάρια και τα ξύλα!

Τον παίρνω τηλέφωνο "μπαμπά μήπως σου βρίσκεται κανά συρτάρι;"

"Πώς το θέλεις; Να σου κάνω ένα!" πάντα πρόθυμος ο μπαμπάς.

"Όχι δε θέλω να μου φτιάξεις...θέλω ένα παλιό"-αυτό θα πει αχαριστία ίσως!

Τέλοσπάντων το να μου φτιάξει ένα έμεινε στο μυαλό μου ως η ύστατη λύση.

Μετά από κάποιες μέρες ρεμβάζοντας ένα πρωί στο μπαλκόνι βλέπω ένα επιπλάκι- σαν γραφειάκι κάπως- πίσω από τον κάδο των σκουπιδιών. Νομίζω πως δεν πρόλαβα να το καλοσκεφτώ όταν λίγο αργότερα μια κυρία με ΔΥΟ συρτάρια κατευθύνονταν προς τα εκεί.

"Κάνε πλάκα να τα αφήσει κι αυτά!" σκέφτηκα.

Και ΝΑΙ!!!!! τα άφησε.

Και ΝΑΙ εγώ δεν τα άφησα.Περισυνελέγησαν πάραυτα!!!!!

Χθες το πρωί με την πολύτιμη βοήθεια του μπαμπά μου έβαλα πλώρη το σχέδιο.

Πήγα στο εργαστήριό του με το συρτάρι υπό μάλης.

Σ'αυτήν την κατάσταση ήταν.Διόλου άσχημα

Βγήκε καταρχήν το πόμολο, το συρτάρι  τρίφτηκε, κόπηκε και βάφτηκε μέσα-έξω με  άσπρο ακρυλικό χρώμα

Αφού στέγνωσε το ζωγράφισα με ακρυλικά και κόλλησα χαρτοπετσέτα-τα χαρούμενα βατραχάκια.

Έκοψα ένα κομμάτι άσπρο ύφασμα και το στρίφωσα να μη ξεφτάει.Πέρασα μια ξύλινη βέργα και τη στήριξα με δυο μεταλλικές θηλιές στην πίσω μεριά.

Έτοιμο το κουκλοθέατρο!!!!

Πλαινή λήψη α'

Πλαινή λήψη β'

Μπορεί να στηριχτεί πάνω σ'ένα τραπέζι και να προσφέρει σε μικρά και μεγάλα παιδιά ώρες φαντασίας και μυθοπλασίας.

Μ'αυτή την κατασκευή παίρνω μέρος με πολλή μεγάλη χαρά στην έκθεση που διοργανώνει η Ρένα στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη 18 -25 Μαίου.

Να μην ξεχάσω να πω πως την ανάρτηση την αφιερώνω στον καλό μου μπαμπά μαζί μ'ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθε με τα λόγια, το παράδειγμα του αλλά και με τις σιώπες του!!!!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Πολλά φιλιά!