Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Τούρτα για τον ιππότη Αντώνη!

Όοοοχι δεν έπαθα υπερκόπωση από τον τραχανά της προηγούμενης ανάρτησης!!!χαχα
ΑΛΛΑ
1. όσο δεν αρρωστήσαμε όλο το χειμώνα τώρα δεν σηκώνουμε κεφάλι από τις ιώσεις
2. πιάστηκα με συμμαζέμετα λόγω εποχής (ρούχα ,ντουλάπες κτλ τα οποία -δυστυχώς- δεν τελείωσα ακόμη!) και
3. με όσα συμβαίνουν γενικώς χάλασε πολύ η διάθεσή μου και μ'έπιασε μια μαυρίλα ...


Όμως σήμερα είναι τα γενέθλια του γιου μου και ξαναβρήκα λίγο την όρεξη και το μεράκι μου για δημιουργία (την οποία ελπίζω ότι θα διατηρήσω!!!)και έφτιαξα με τη βοήθεια του εορτάζοντα -πάντα!- μια τούρτα για να σβήσει τα 5 κεράκια του στον παιδικό σταθμό!!

Το θέμα κάστρο και ιππότες


Σ'ένα αντικολλητικό τηγάνι  ζεσταίνουμε τη ζάχαρη μέχρι να λιώσει και να γίνει υγρή καραμέλα (ΠΡΟΣΟΧΗ!ζεματάει!) και βουτώντας τα μπισκότα στη μια μεριά τους τα κολλάμε μεταξύ τους
Φτιάξαμε διπλό τείχος για να είναι πιο γερό!


Η ιδέα βασίζεται στις εκπληκτικές δημιουργίες της elenfly από εδώ

Μέσα βάλαμε το γλυκό με τα πτι μπερ που έχω ήδη περιγράψει εδώ


Καλύψαμε με σαντιγί και χτίσαμε ένα κάστρο με μπισκότα κομμένα με οδοντωτό μαχαίρι στα σχήματα που θέλαμε για να φτιάξουμε τις επάλξεις και την πύλη και τα κολλήσαμε πάλι με λιωμένη ζάχαρη

Με δεύτερη δόση σαντιγί κακάο καλύψαμε τα μπισκότα στο κάστρο και μ'ένα κορνέ ζαχαροπλαστικής στολίσαμε τη βάση!

Το κάστρο μας έχει  τάφρο και φλόγες!!!
Τέλος βάλαμε και τα playmobil που αγαπάμε (σσ. καθώς και κάποιους ιππότες άσχετους που όμως ο εορτάζων ήθελε οπωσδήποτε!!!Χατίρια δε χαλάμε!!!)





και επίσημα στο σαλόνι μας!!!
Πάρτε ένα κομματάκι να γλυκαθείτε!

Δείτε κι αυτές: είναι ελαφρώς μπαγιάτικες ,είναι οι περσινές μας!!
για τον παιδικό σε ταψί πριν μάθουμε την τεχνική με τα μπισκότα!!!

για το πάρτυ που κάναμε με συγγενείς και φίλους

αυτή είναι της Ιωάννας για τα πρώτα της γενέθλια!

Παλληκάρι μου εύχομαι να τα εκατοστήσεις ,να είσαι γερός,χαρούμενος και γελαστός και να ζήσεις σ'ένα καλύτερο κόσμο όπως τον ονειρευόμαστε!

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Τραχανάς ξινός



Φαντάζομαι ότι μετά την τοοοοόσο "καλλιτεχνική" ανάρτηση της προηγούμενης εβδομάδας μόνο αυτόν τον τίτλο δε περιμένατε, σωστά;

Φαντάζομαι επίσης ότι κάποιοι θα παραξενευτούν με το timing καθώς τον τραχανά τον ετοιμάζουν το κατακαλόκαιρο που ο ήλιος λάμπει!

Τι να κάνουμε όμως που ο ταπεινός τραχανάς -τον οποίο  μέχρι να γεννήσω τα παιδιά μου δε συμπαθούσα ιδιαίτερα!-έθρεψε γενιές και γενιές σε διάφορες παραλλαγές του;

Που τρώγεται  μόνος του -είτε άσπρος με γάλα και φέτα, είτε με σάλτσα από φρέσκιες ντομάτες-ως  φαγητό με σταθερή γεύση  που μαγειρεύεται γρήγορα αλλά συνοδεύει και πολύ ωραία το κοτόπουλο;

Που ,ειδικά η μικρή μου, κάθεται με το στόμα ορθάνοιχτο περιμένοντας την επόμενη κουταλιά;

Που εμείς απλά ξεμείναμε λίγο πριν το καλοκαίρι;

Θυμάμαι βέβαια τη μαμά μου και τη θεία μου να φτιάχνουν τραχανά σ'ένα ορεινό  χωριό μες στο  ντάλα καλοκαίρι,να τον απλώνουν στην αυλή- και να παραφυλάμε ολημερίς μην κάτσει κανά έντομο πάνω- και  μετά να τον τρίβουν στο κόσκινο!!!Μοσχομύριζε...

Η συνταγή που ακολουθεί είναι προσαρμοσμένη στα μέτρα ενός διαμερίσματος αλλά εξίσου μυρωδάτη και νόστιμη

Ναι καλά μαντέψατε!!!
Αποφάσισα να φτιάξω μόνη μου τραχανά!

Πώς παρασκευάζεται:

Υλικά*:
1 κιλό γιαούρτι πρόβειο
250 γρ (μισό σακουλάκι δηλαδή!) σιμιγδάλι χοντρό
αλάτι
αλεύρι (όσο πάρει)
*μ'αυτή τη δόση παίρνουμε  περίπου 2 κιλά τραχανά
Εκτέλεση
1 και σημαντικό:
Αφήνουμε 2-3 μέρες το γιαούρτι εκτός ψυγείου να ξινίσει (το δοκιμάζουμε και κάπου κάπου μην παραγίνει!!) και πλένουμε ένα τραπεζομάντηλο ή ένα σεντόνι ΧΩΡΙΣ μαλακτικό (εκεί θα απλώσουμε τον τραχανά μας κι αν είναι πλυμένο με μαλακτικό παίρνει τη μυρωδιά!)

2. Σε μια μεγάλη λεκάνη ρίχνουμε το γιαούρτι με την πέτσα
Ανακατεύουμε λίγο αλεύρι με το σιμιγδάλι και τα ρίχνουμε κι αυτά.Ζυμώνουμε τα υλικά μας προσθέτοντας αλάτι κατά βούληση και αλεύρι όσο πάρει μέχρι να γίνει μια  ζύμη όπως αυτή που φτιάχνουμε ψωμί ή πίτα


3. Χωρίζουμε τη ζύμη σε μικρές μπαλίτσες -σαν κεφτεδάκια- τις αλευρώνουμε και μ'έναν πλάστη τις ανοίγουμε σε φύλλο



4. Στρώνουμε το τραπεζομάντηλο/σεντόνι σ'ένα τραπέζι ή σ'ένα κρεββάτι -κάπου που δε θα χρησιμοποίησουμε άμεσα πάντως!- και απλώνουμε τα φύλλα μας να στεγνώσουν.Όταν στεγνώσει η πάνω τους μεριά τα γυρνάμε ανάποδα.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚA τα βάζουμε σε ταψί στο φούρνο στους 50-60 βαθμούς στον αέρα να στεγνώσουν (όχι να ψηθούν)


5. Αφού στεγνώσουν και από τις δυο μεριές τα σπάμε ελαφρά και τα τρίβουμε λίγο στο multi σε σιγανή ταχύτητα  να γίνουν σα μπιλίτσες και όχι σκόνη



6. Ξαναπλώνουμε τον τριμμένο τραχανά μας στο τραπεζομάντηλο για δυο τρεις μέρες -ίσως και παραπάνω!- ανακατεύοντας τον που και που μέχρι να ξεραθεί εντελώς!


7. Αφού σιγουρευτούμε ότι στέγνωσε τελείως τον φυλάσσουμε όσο καιρό θέλουμε μέσα σε μεταλλικό κουτί ή σε μια μαξιλαροθήκη -κι αυτή πλυμένη χωρίς μαλακτικό και γυρισμένη τα μέσα έξω!!!Το πλαστικό αντεδείκνυται γιατί ανάβει.

Πώς μαγειρεύεται:


Υλικά ( για 4 πιάτα)
500 ml νερό
7-8 κουταλιές της σούπας τραχανά
αλάτι
φρέσκο βούτυρο ή λίγο λάδι (για λιγότερες θερμίδες αν και με το βούτυρο γίνεται ακόμη καλύτερο!)
λίγο γάλα (φρέσκο ή εβαπορέ )
τυρί φέτα

Εκτέλεση
1. σε κατσαρολάκι βάζουμε το νερό να βράσει μαζί με το βούτυρο ή το λάδι

2. προσθέτουμε τον τραχανά και ανακατεύουμε (προσοχή γιατί φουσκώνει)

3.αφήνουμε να βράσει για 5-10 λεπτά ανακατεύοντας που και που,σβήνουμε το μάτι της κουζίνας και προσθέτουμε το γάλα και τη φέτα τριμμένη με το χέρι.

4. το αλάτι το βάζουμε στο τέλος αφού δοκιμάσουμε γιατί αν το τυρί μας είναι αλμυρό ίσως δε χρειαστεί παραπάνω

5. χυλώνει αμέσως και τρώγεται ευχάριστα και ζεστός και κρύος



ΥΓ.Η ανάρτηση γράφηκε ταυτόχρονα με την παρασκευή του τραχανά από προχθές το βράδυ!Μου πήρε 1 ώρα την Τετάρτη να τον ζυμώσω και να τον ανοίξω σε φύλλα,στέγνωσε όλο το βράδυ όσο κοιμόμουν-χθες επειδή έβρεχε εδώ το βοήθησα και λίγο να στεγνώσει στο φούρνο και μου πήρε άλλη 1 ώρα να το τρίψω!
Τώρα στεγνώνει στην τραπεζαρία μου!
Μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δεν είναι δύσκολο -η εικόνα που περιέγραψα παραπάνω με τη μαμά μου έχει μέσα της και μια ανάμνηση δυσκολίας και αναμπουμπούλας!!!

Επειδή είμαι γενικώς ανυπόμονη χθες που τον έτριψα μαγείρεψα και λίγο φρέσκο όπως τα φρέσκα ζυμαρικά!
Το μεσημέρι ρώτησα το γιο μου :
"έχει και τραχανά ,θέλεις;είναι αυτός που φτιάχναμε χθες"(σσ.εννοείται πως όλοι ανακατεύτηκαν!!!)
"αυτός είναι;;; μμμμμ....γεια στα χεράκια μας!!!!" μου απάντησε!!!




Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Καδράκι με φύλλο αλουμινίου(UPDATED)

Πέρασε ένας μήνας απ'όταν έδειξα εντελώς επιγραμματικά τα δώρα που ετοίμασα για τις νονές των παιδιών μου το Πάσχα υποσχόμενη να δείξω και πώς τα έφτιαξα.

Και ΝΑΙ! ήρθε η ώρα να αποκαλύψω τα μυστικά τους


Χρειάστηκα:

1.ένα κομμάτι ξύλο περασμένο με gesso και βαμμένο με ακρυλικά χρώματα (σσ αυτή τη φορά η μίξη ήταν προμελετημένη σε αντίθεση με το προηγούμενο που είχα φτιάξει)

2. ένα αλουμινένιο ταψάκι (αυτά τα μιας χρήσης που ψήνουμε κέικ)

3. κοφτάκια σε σχήμα λουλούδι και πεταλούδα



4. χαντράκια
5. ατλακόλ
6. πιστόλι σιλικόνης

Έκοψα με τους κόφτες τα σχήματα: λουλούδια , πεταλούδες και με το ψαλίδι φύλλα


Σε κάποια λουλουδάκια δίπλωσα λίγο τα πέταλά τους να γίνουν σα "χουφτίτσες"

Μ'ένα πιάτο σχημάτισα με μολύβι έναν κύκλο στο ξύλο μου και τον πέρασα ελαφρά με ασημί ακρυλικό (αν και απ'ότι είδα μάλλον αυτό δεν ήταν απαραίτητο γιατί με τα λουλουδάκια κρυβόταν η μολυβιά!)

Κόλλησα τα ίσια λουλουδάκια το ένα δίπλα στο άλλο με ατλακόλ

Τα λουλουδάκια -χουφτίτσες τα κόλλησα με ζεστή σιλικόνη από πάνω, ένα κολλούσα ένα άφηνα

(εδώ αξίζει να σημειώσω ότι ο κόφτης- λουλούδι ήταν δανεικός από τον παιδικό του γιου μου και τα είχα κόψει κάποιες μέρες νωρίτερα χωρίς να έχω υπολογίσει ακριβώς τί θα κάνω παρ'όλα αυτά από τύχη έφτασαν ίσα ίσα!!!χιχιχι)

Μέσα κόλλησα μωβ χαντράκια με ζεστή σιλικόνη 


Κόλλησα και τις πεταλούδες σηκώνοντας τα φτερά τους να μοιάζει ότι πετάνε


έφτιαξα και το λουλούδι 


και ιδού!!!





UPDATE:Δε φαντάστηκα ότι το στεφάνι μου θα είχε τέτοια απήχηση!Κι ευχαριστώ κι από δω για τα τόσο καλά λόγια σας!!!
Ούτε και περίμενα ότι θα αποτελέσει πηγή  έμπνευσης πράγμα για το οποίο χάρηκα τόσο!
Χρειάζεται να συμπληρώσω καναδυό πραγματάκια τεχνικής φύσης για όσους /όσες θελήσουν να το επιχειρήσουν και που, ειλικρινά, σκέφτομαι κάθε φορά που διαβάζω τα σχόλια ότι κακώς δεν τα ανέφερα εξαρχής!!!!

α.Η ζεστή σιλικόνη θέλει πολλή προσοχή- τα χαντράκια τα κόλλησα κρατώντας τα μ'ένα τσιμπιδάκι φρυδιών γιατί-εννοείται!-ζεματάει
β.Τα σχέδια από το ταψάκι -όχι αυτά που κόβουμε για να χρησιμοποιήσουμε γιατί είναι λεπτούλια και ούτως ή άλλως τα κρατάμε με προσοχή !αλλά το αποτύπωμα

που μένει στο ταψί  είναι ελαφρώς αιχμηρό οπότε θέλει κι αυτό λίγη προσοχή!!!

Θα χαρώ πολύ να μου δώσετε την ευκαιρία να δω τις δημιουργίες σας!

Καλό Σαββατοκύριακο κι άλλη λαχτάρα να μη μας βρει με τον blogger γιατί θα αρχίσουμε να εμφανίζουμε στερητικό σύνδρομο!!!

Πολλά φιλιά

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Όταν τα "Σταυροδρόμια" είναι παραπάνω από μια λέξη....

Καλησπέρα από τη βροχερή και χειμωνιάτικη Βέροια!!!
Ο καιρός δε λέει ν'ανοίξει,συνεχώς μας πισωγυρίζει ...

Την προηγούμενη εβδομάδα όμως ένα βιβλίο μου ζέστανε την καρδιά και θα το μοιραστώ μαζί σας!!!

Στο giveaway της simonmad το Μάρτιο είχα την αναπάντεχη τύχη να είμαι μία από τις τρεις τυχερές στις οποίες η Μάγδα χάρισε το βιβλίο που έγραψε και επιμεληθήκε εξ ολοκλήρου...."ό,τι πιο "χειροποίητο" έχω κάνει μέχρι σήμερα. Τα υλικά από τα οποία αποτελείται είναι φαντασία και μεράκι, μου κόστισε ώρες προσωπικής δουλειάς και είναι το πιο αγαπημένο μου "δημιούργημα"...

Λίγες μέρες αργότερα  το είχα στα χέρια μου  συνοδευμένο από έναν τέλειο χειροποίητο σελιδοδείκτη κι ένα τρυφερό γράμμα.Κατάλαβα εξαρχής ότι ειχαμε πιο πολλά κοινά απ'όσα μπορούσα να φανταστώ.



Πρώτος διάβασε το βιβλίο ο σύζυγος ,τον συντρόφευσε στις ατέλειωτες μοναχικές ώρες που περνάει στη δουλειά του και την προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησα να το διαβάζω κι εγώ.

Στο οπισθόφυλλο αναφέρεται:"Ενα τραγικό γεγονός που συνέβη το '86 εξακολουθεί να ρίχνει τη σκιά του σε ζωές του σήμερα.Ο Σέργιος κι ο Alessandro ,δυο άντρες άγνωστοι μεταξύ τους,βασανίζονται από εφιάλτες.Μέσα από μια σειρά συμπτώσεων θα συναντηθούν και θα ανακαλύψουν μυστικά ,καλά κρυμμένα στο παρελθόν.Τα πάντα δείχνουν να τελειώνουν εκεί...ή μήπως όχι;"

Κι ενώ διαβάζοντας αυτό θεωρεί ο αναγνώστης πως έχει να κάνει με δυο πρωταγωνιστές ανακαλύπτει στη συνέχεια ότι σχεδόν όλα τα πρόσωπα του βιβλίου παίζουν κατά διαστήματα  πρωταγωνιστικό ρόλο στην πλοκή!

Le hasard -το τυχαίο δηλαδή, παίζει όμως τον πρωταρχικό ρόλο.Όπως και στη ζωή το αναπάντεχο ,η σύμπτωση και η μοίρα κυριαρχούν.Πραγματεύεται θέματα όπως η αγάπη ,ο έρωτας ,η οικογένεια (κι είναι αξιοσημείωτο ότι  οι περισσότερες σκηνές του βιβλίου διαδραματίζονται σε κλειστούς χώρους -ακόμη κι οι εξωτερικές σκηνές είναι σε περιορισμένους χώρους-το κτήμα του Στέφανου και το κτήμα του Alessandro- δίνοντας την αίσθηση μιας μητρικής αγκαλιάς και υπό την έννοια της μάνας-γης!)
Ο θάνατος έχει κι αυτός τη θέση του στο βιβλίο και ως βιολογικός -πραγματικός θάνατος αλλά και μεταφορικά : άνθρωποι ζωντανοί μεν,νεκρωμένοι όμως από τις τύψεις και το παρελθόν που τους καταδιώκει ...Μου θύμισε το "πεπρωμένο φυγείν αδύνατον" της αρχαίας τραγωδίας αλλά και τα έργα του κλασσικισμού όπου στο τέλος θριαμβεύει η τάξη και τα πράγματα αποκαθίστανται όπως είναι το σωστό και το δίκαιο.

Με το κριτήριο του αναγνώστη μπορώ να πω πως είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που φαίνεται ότι έχει γραφτεί με μεράκι κι αγάπη.
Ένα βιβλίο γραμμένο με τρόπο κινηματογραφικό που διαβάζεται απνευστί όχι γιατί είναι εύκολο αλλά γιατί δε σ'αφήνει να το αφήσεις...το διάβαζα πίνοντας τον καφέ μου, κουνώντας το καρότσι για να κοιμίσω τη μικρή μου,πριν με πάρει ο ύπνος και όταν ξυπνούσα μες τη νύχτα από το κλάμα της ακόμη και περπατώντας μέσα στο σπίτι μου!Το άφηνα και το ξανάπιανα με την αγωνία να δω τί έγινε παρακάτω και ....το τέλος με λύτρωσε!

Μάγδα σ'ευχαριστώ
για όσα θυμήθηκα διαβάζοντας το βιβλίο σου...
για όσα φαντάστηκα πως κρύβει μέσα του για σένα...
για το ότι νιώθω πως κέρδισα μια φίλη...





Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Μάνα ,μητέρα ,μαμά....

 
Ανεκτίμητες οι μανούλες !


Κι αυτές που είναι κοντά μας αλλά πολύ περισσότερο όσες έφυγαν νωρίς...
 

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Καδράκι άγγελοι με τεχνική χαρτοπετσέτας

Καλησπέρα!!!
Είχα υποσχεθεί να δείξω πώς έφτιαξα τα δώρα για τις νονές μας κι ετοιμαζόμουν να το κάνω αλλά μόλις τελείωσα το καδράκι αυτό και τελευταία στιγμή άλλαξα γνώμη!Την υπόσχεση δεν την ξεχνάω...την επόμενη φορά!!!!


Πριν λίγες μέρες μια φίλη μου έφερε αυτόν το δίσκο που  σκέφτηκε να του δώσει μια ευκαιρία πριν τον πετάξει (μας πήραν χαμπάρι κι οι φίλοι χαχααχα!!!)

Του έλειπε και μια γωνίτσα που τη συμπλήρωσα με ένα κομματάκι πηλό,τον έτριψα με γυαλόχαρτο,τον έβαψα με ακρυλικό
Έκανα και παλαίωση στην κορνίζα περνώντας κάποια σημεία της με κερί (χρησιμοποίησα ένα ρεσώ) και έβαψα περιμετρικά με χρυσό ακρυλικό.
Έτριψα με γυαλόχαρτο ελαφρά και κόλλησα με ατλακόλ τα κομμάτια της χαρτοπετσέτας με τα αγγελάκια και τα αστεράκια.
Πέρασα και με αραιωμένη ατλακόλ όλο το κάδρο αντί για βερνίκι που δε διαθέτω!!!
Και με το πινέλο μισό άσπρο και μισό ασημί ακρυλικό έκανα τα συννεφάκια!

voilà!
Πολύ το ευχαριστιέμαι -νομίζω το 'χω ξαναπεί- όταν φτιάχνω κάτι να μου αρέσει πρώτα εμένα και το αποτέλεσμα μπορώ να πω πως μ'ενθουσίασε γι'αυτό και δεν κρατιόμουν να το μοιραστώ μαζί σας!
Τώρα ανυπομονώ να το επιστρέψω πίσω στη φίλη μου!
Φιλιά πολλά!