Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Συνταγή για γεμιστά

Καλή Σαρακοστή!!!

Σε απευθείας μετάδοση η σημερινή ανάρτηση!!!

Αν και θεωρείται καλοκαιρινό φαγητό προσωπικά μου αρέσει όλο το χρόνο (αρκεί να μη χρυσοπληρώνω τις πιπεριές βεβαίως βεβαίως!!!) κι αυτήν ακριβώς τη στιγμή που γράφω οι πιπεριές μου ψήνονται στο φούρνο.




Μια που το απαιτούν κι οι μέρες η συνταγή είναι για τη νηστίσιμη βερσιόν (αν θέλουμε γεμιστά με κιμά αφαιρούμε από τη συνταγή το 1 φλ ρύζι κι αντ'αυτού βάζουμε 300γρ κιμά)

Υλικά:

12 μεγάλες πιπεριές ή 16 μέτριες
άλλες 2 πιπεριές τριμμένες ελαφρά στο μούλτι
4 κρεμμύδια ξερά 
2 καρότα 
1 μικρή μελιτζάνα (προαιρετικά)
1 κολοκυθάκι (προαιρετικά)
1 ντομάτα τριμμένη (προαιρετικά)
2 φλ τσαγιού ρύζι (καρολίνα ή γλασέ κατά βούληση)
αλάτι (κατά προτίμηση χοντρό)
πιπέρι 
κύμινο
μαιντανό (φρέσκο ή αποξηραμένο)
1 κύβο λαχανικών (ή ζωμού κρέατος)
3-4 μέτριες πατάτες
μπόλικο ελαιόλαδο
3/4 φλ τσαγιού νερό


Πλένουμε τις πιπεριές, κόβουμε τα κοτσάνια τους κι αφαιρούμε τα σπόρια τους κρατώντας το "καπάκι".


Τις βάζουμε στο ταψί μας και  τις αλατίζουμε.
Τρίβουμε στο μούλτι τα λαχανικά προσθέτοντας και λίγο ελαιόλαδο.


Προσθέτουμε το ρύζι, τα καρυκεύματα, τον κύβο- τριμμένο στην ψιλή πλευρά του τρίφτη-και το ελαιόλαδο.


Ανακατεύουμε, γεμίζουμε τις πιπεριές (λίγο παραπάνω από τα 2/3 τους) και κλείνουμε το καπάκι τους.


Σ'ένα μπωλ κόβουμε τις πατάτες σε χοντρά τετράγωνα,


ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι και λάδι κι ανακατεύουμε.Τοποθετούμε τις πατάτες ανάμεσα από τις πιπεριές.


Αλατίζουμε ξανά όλο το φαγητό μας και ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το νεράκι.
Ψήνουμε στους 200 -220 βαθμούς για μιάμιση ώρα μέχρι οι πιπεριές να μαραθούν και να μαλακώσει το ρύζι.Αν θέλουμε αφού πάρουν χρώμα από τη μια μεριά οι πιπεριές τις γυρίζουμε από την άλλη.(σσ.προσωπικά δεν τις γυρίζω μια χαρά γίνονται)
Αφού ψηθούν κλείνουμε το φούρνο και τις αφήνουμε κανά 20 λεπτο ακόμη να "τραβήξει" το ρύζι.

Αν μείνουν την επόμενη μέρα είναι ακόμη καλύτερες!!!!!

Κατά την ταπεινή μου γνώμη το μυστικό για πετυχημένα γεμιστά βρίσκεται στο μπόλικο κρεμμύδι και στο μπόλικο ελαιόλαδο.

Γευστική κι αγαπημένη συνταγή με όμορφα χρώματα (ακόμη ομορφότερα το καλοκαίρι με φρέσκες ντομάτες ενδιάμεσα).Απόλυτα σπιτικό φαί κι απόλυτα ελληνικό πιάτο.

Έχει μοσχοβολήσει το σπίτι!Μόλις τις έσβησα!


Α νάτες κι έτοιμες!!!


Καλή όρεξη!
Πολλά φιλιά

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Στολή Power Rangers Samurai-DIY

Τελευταία επιβεβαιώνω σχεδόν καθημερινά ότι είμαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής.
Τα δίνω όλα μεν αλλά... πάντα με μια υπέρμετρη αισιοδοξία ότι ΝΑΙ μπορώ να τα καταφέρω και είναι σίγουρο ότι θα προλάβω!!!!

Τις  τελευταίες μέρες λοιπόν  το χρόνο μου μονοπώλησε -κυριολεκτικά!-το ράψιμο της στολής του γιου μου για το αυριανό πάρτυ του νηπιαγωγείου!!!

Το κακό είναι ότι το κουσούρι της τελευταίας στιγμής μάλλον το 'χει κληρονομήσει κι άλλος!
Έτσι ενώ για μήνες συζητάμε ότι θα ντυθεί ironman (Νίκη ακούς;!!Δεν έλεγα ψέματα!!!!), τελικώς μετά από εναλλαγές μεταξύ ιππότη, transformer και power rangers υπερίσχυσε το τρίτο!Και επειδή  οι εν λόγω ήρωες είναι 5, ο γιος μου θα ντυθεί ο πράσινος σαμουράι!

Μεταξύ μας στα καταστήματα κυκλοφορεί κατά βάση στολή σε κόκκινο χρώμα-τραβάτε με κι ας κλαίω εμείς- άλλο που δε θέλαμε "θα τη φτιάξουμε μόνοι μας!!!" αναφωνήσαμε!!!!


Χρειάστηκα:
πράσινη φόδρα
άσπρη φόδρα 
ένα μικρό κομμάτι μαύρο ύφασμα ελαστικό
πράσινο μαρκαδόρο
μια μπλούζα για πατρόν


Δίπλωσα το πράσινο ύφασμα στα τέσσερα κι εκεί που ενώνεται έβαλα τη μπλούζα διπλωμένη στα δυο.


Έκοψα αφήνοντας περιθώρια (μ'αυτόν τον τρόπο ανοίγοντας το ύφασμα έχουμε ένα σχήμα σταυρού και χρειάζεται να ράψουμε τις δυο πλαινές ραφές και τα μανίκια) κι έκανα ένα άνοιγμα για το κεφάλι

Εδώ είναι διπλωμένο στη μέση

ΠΡΙΝ το ράψω, έκοψα λωρίδες από το άσπρο ύφασμα και γυρνώντας μέσα τα ξέφτια τους έραψα σχηματίζοντας το V της μπλούζας

στο βάθος μπορείτε να διακρίνετε και το σχέδιο που ξεπατικώσαμε από το παιδικό!!!

Στη συνέχεια ένωσα τις ραφές, έφτιαξα γιακά , μανσέτες 


και δυο κομμάτια ύφασμα με λάστιχο στις άκρες για τα πόδια.


Για το κάλλυμα του κεφαλιού ακολούθησα τον τρόπο που πέρσι είχα φτιάξει το σκούφο για τη Μίνυ της Ιωάννας μόνο που άφησα περισσότερο ύφασμα στη μια μεριά για να καλύπτει και το πρόσωπο.
 Για τις τρύπες των ματιών φόρεσε ο Αντώνης το σκούφο και έκανα με ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ δυο απειροελάχιστες τρύπες ίσα ίσα για να σημαδέψω.
Στη συνέχεια το σκούφο τον φόρεσε μια μπάλα και έτσι αφού ήταν τσιτωτό μπόρεσα να κάνω τις τρύπες για τα μάτια.

Σε χαρτί σχημάτισα το σχήμα που έχει ο πράσινος σαμουράι στο πρόσωπο (ο καθένας έχει διαφορετικό!!!!!),το χρησιμοποίησα σαν πατρόν κι έκοψα το ίδιο σχήμα από το άσπρο ύφασμα.Έβαψα με πράσινο μαρκαδόρο και πάλι χρησιμοποιώντας τη μπάλα το έραψα πάνω στο σκουφί.


Δεν ήταν δύσκολη, ο χρόνος όμως ήταν πιεστικός!!!!Τέλος καλό, όλα καλά!!!
Καλοφόρετη!!!!

Πολλά φιλιά

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Να σας κεράσω ένα φοντάν;....σπιτικό!!!!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Κάθισα χθες βράδυ στον υπολογιστή μου να γράψω την ανάρτηση.
Ταυτόχρονα είπα να ενημερωθώ (;) για τα τεκταινόμενα.Τί τό θελα;
Μου φύγε κάθε όρεξη για την ανάρτησή μου κι έτσι έκανα τη διαδικτυάκη μου βόλτα στα αγαπημένα blogs και  χώθηκα στο κρεβάτι μου να διαβάσω το λογοτεχνικό μου.
Το ξανάριξα στο διάβασμα λογοτεχνικών-πολύ μου θυμίζει τα νιάτα μου όπου περνούσαν μέρες διαβάζοντας λογοτεχνικά βιβλία!!! Συνήθιζα να ψιλοβλέπω τηλεόραση πριν τον ύπνο,το είχα σαν υπνωτικό ένα πράγμα.
Εδώ και λίγο καιρό διαβάζω,έχω τουλάχιστον την ψευδαίσθηση ότι επιλέγω εγώ τί θα βάλω μες το κεφάλι μου.

Ένα καλό μυθιστόρημα που διάβασα απνευστί σε δυο 24 ωρα είναι "Ο γείτονας" της Τατιάνα ντε Ρονέ (το ομολογώ,έχω μια ροπή στη γαλλική λογοτεχνία!!!),ψυχολογικό μυθιστόρημα που δε σ'αφήνει να το αφήσεις.

Επειδή όμως ίσως δεν ισχύει το ίδιο και με τη φλυαρία μου ας μπω στο θέμα.
Σπιτικά φοντάν!Μην περιμένετε μετρημένα υλικά,γίνονται αμέσως με υλικά που συνήθως έχουμε στο σπίτι μας και μας βγάζουν ασπροπρόσωπες!!!

Υλικά:
Κουβερτούρα
Αμύγδαλα ή καρύδια
λίγο βιτάμ 
ζάχαρη 

Η διαδικασία είναι απλή.
Λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπεν μαρί.

Ταυτόχρονα κόβουμε σε κομμάτια τους ξηρούς καρπόυς και τους καραμελώνουμε σε αντικολλητικό τηγάνι με λίγη ζάχαρη.Τουτέστιν βάζουμε τα αμύγδαλα σ'ένα τηγάνι ρίχνουμε ζάχαρη από πάνω και ανακατέυουμε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και να πάρει ένα γλυκό καφέ χρώμα.

Τα προσθέτουμε στη λιωμένη κουβερτούρα και ανακατεύουμε.
Βάζουμε και λίγο βιτάμ,ανάλογα με την ποσότητα 1 ή 2 κουταλιές.
Παίρνουμε μ'ένα κουτάλι μείγμα και το απλώνουμε σε λαδόκολλα.


 
Αφήνουμε μέχρι να κρυώσει η κουβερτούρα και να ξανασφίξουν 
Τυλίγουμε σε κομμάτακια αλουμινόχαρτο κι έτοιμα.


Οι ξηροί καρποί μπορεί να είναι όποιοι μας αρέσουν ή τέλοσπαντων όποιοι μας βρίσκονται (καρύδια,αμύγδαλα,φουντούκια,φυστίκι Αιγίνης)
Εγώ αυτή τη φόρα έβαλα αμύγδαλα και τα σοκολατένια δημητριακά σαν μπαλίτσες που τρώνε τα παιδιά μου.
Μπορούμε επίσης να βάλουμε και γλυκό κουταλιού πορτοκάλι σε μικρά κομμάτια.Είναι η επόμενη δοκιμή!!!!

Το "αξιοποιούμε τα πάντα",όπως αντιλαμβάνεστε ίσχυει και στην κουζίνα.

Πολλές φορές όταν μαγειρεύω σκέφτομαι πόση μαγεία κρύβει η προετοιμασία του φαγητού και πόσοι ανθρωποι τόλμησαν να συνδυάσουν γεύσεις και να υλοποιήσουν ιδέες άλλοτε για να ικανοποιήσουν την ανάγκη διατήρησης των τροφίμων (βλ παστά, τουρσιά, μαρμελάδες ,γλυκά του κουταλιού και κομπόστες), άλλοτε για να χορτάσουν την οικογένειά τους ,για να αξιοποιήσουν τα αγαθά που είχε ο καθένας και άλλοτε για τη γεύση τους.

Αν σήμερα μια συνταγή μοιάζει ότι υπήρχε από πάντα κι απλά βρέθηκε, προσωπικά όταν μαγειρεύω πάντα αφιερώνω λίγη σκέψη στο να φανταστώ αυτήν ή αυτόν που την έφτιαξε για πρώτη φορά.Φαντάζομαι μια νοικοκυρά να μετράει στόματα και υλικά και  να συνθέτει ένα φαγητό.Που φτιάχνεται για πρώτη φορά.Τη φαντάζομαι να συζητάει μετά με άλλες γυναίκες και η καθεμιά επαναλαμβάνοντας  τη "συνταγή" να προσθέτει ή να αφαιρεί και κάτι κι έτσι από στόμα σε στόμα να ταξιδεύει  η συνταγή στο χρόνο.Μου φαίνεται πραγματικά μαγικό....

Δεν τα λέω όλα αυτά για να παινέψω τα σοκολατάκια μου που ούτως ή άλλως δεν είναι και τίποτα φοβερό αλλά να!φλυαρία μ'έπιασε πρωί πρωί κι είπα να το μοιραστώ μαζί σας

Καλημέρα
Πολλά φιλιά

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Πώς φτιάχνουμε λάχανο τουρσί



Πριν δέκα μέρες στη χιονισμένη ανάρτηση της Ελένης είχα σχολιάσει το εξής:"Σ'εμάς η ΕΜΥ ΔΕΝ επαληθεύτηκε ακόμη κι ο γιος μου κάθε μέρα με ρωτάει:"πάλι δε χιόνισε;!!!αφού είπες πως θα χιονίσει!"

Τελικά την επόμενη μέρα η ΕΜΥ επαληθεύτηκε  και με το παραπάνω.
Άρχισε τη νύχτα κάπως έτσι




 και μέχρι σήμερα αντικρύζουμε αυτήν την εικόνα.


 
Τι βουτιές κάναμε στο χιόνι 



τι φτυάρια πήραμε  



να μαζεψουμε χιόνι για χιονάνθρωπο δε λέγεται.


Μέχρι που ο γιος μου είπε "Αααα φτάνει!Σήμερα δε θέλω να ξαναβγώ στο χιόνι!!!"

Κι αφού καθόμαστε σπίτι, μην περιμένετε κατασκευή, το 'χουμε ρίξει στο φαί και στη μετάφραση (δίκιο είχε τελικά το στεφάνι μου ότι θα χαθώ από το blogging!!!) η οποία αισίως τελείωσε (γερμανικά δεν ξέρω για να μεταφράσω και σε τρίτη γλώσσα τα κείμενα για την Ημαθία!!!)

Να λοιπόν μια συνταγή για να φτιάξουμε λάχανο τουρσί

Υλικά:
1 λάχανο σφιχτό
καρότα 
σέλινο
χοντρό αλάτι
νερό
χυμό λεμονιού
λίγο κριθάρι 
σκόρδο (προαιρετικά)

Αφαιρούμε το χοντρό κοτσάνι από το λάχανο και το κόβουμε στα 4 ή αν είναι μεγάλο πρώτα στα 4 και μετά σε χοντρές λωρίδες.


Το βάζουμε σένα βαθύ τάπερ, 


 προσθέτουμε τα καρότα κομμένα σε λεπτές φετούλες και το σέλινο χοντροκομμένο


 Σε άλλο σκεύος βάζουμε νερό και διαλύουμε το χοντρό αλάτι. Για να διαπιστώσουμε αν το αλάτι είναι όσο χρειάζεται βάζουμε μέσα και μια ελιά.Όταν η ελιά ανέβει πάνω τότε η άλμη μας είναι έτοιμη.


Εγώ πρόσθεσα κι ένα ακόμη ποτήρι νερό σ'αυτό το σημείο για να μην είναι τόσο αλμυρό.Προσθέτουμε το χυμό λεμόνι και το αδειάζουμε στο τάπερ με το λάχανο να τα σκεπάζει.


Σ'ένα τούλι βάζουμε  κριθάρι και δημιουργούμε ένα πουγκάκι. 


 Το ξεπλένουμε κάτω από το νερό και το βάζουμε στο τάπερ κάπου στη μέση.


Το τάπερ το αφήνουμε σ'ένα δροσερό μέρος για 8-10 μέρες. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ όμως φροντίζουμε να "δουλεύουμε" το νερό του, πράγμα που σημαίνει ότι 
κρατώντας το λάχανο στο τάπερ, αδειάζουμε το νερό σε μια κατσαρόλα και ξαναβάζουμε το ΙΔΙΟ νερό πάλι στο τάπερ.

Σε αντίθετη περίπτωση το νερό και  το τουρσί μας μαζί γλιτσιάζει.Εγώ μετά από καμιά 4-5 μέρες δοκίμασα το ζουμί κι επειδή μου φάνηκε πάλι αλμυρό (όχι τίποτα άλλο, το τρώνε και τα παιδιά μου!) το αραίωσα με λίγο νερό ακόμα.

Στις 8-10 μέρες αφαιρούμε το κριθάρι κι είναι έτοιμο να το απολαύσουμε συνοδεύοντας λαδερά φαγητά ,όσπρια, ως μεζέ με το ουζάκι μας ή αντί σαλάτας!

Προσοχή όμως το "δούλεμα" του νερού πρέπει να συνεχίσει για όσο υπάρχει τουρσί στο τάπερ διαφορετικά το στραγγίζουμε και το φυλάμε 6-8 μέρες στο ψυγείο!!!

Καλή επιτυχία!!
Καλό Σαββατοκύριακο και πολλά χιονισμένα φιλιά